Paardrijden, vulkaanmuseum en meer

Vanmorgen zijn we begonnen met een paardrijtocht van drie uur door de IJslandse natuur. Een tocht die voerde langs en door de rivier en langs diverse bezienswaardigheden. Zo reden we langs een eiland waar vroeger de boeren hun schapen lieten slapen, omdat ze te lui waren volgens de uitleg om hun dieren weer te vangen. Tegenwoordig sturen ze de schapen de hooglanden in en de tweede vrijdag van september worden alle schapen door ruiters te paard bijeen gedreven. Hiervoor hebben ze een cirkel gebouwd met allemaal taartpunten. Iedere boer heeft zijn eigen taartpunt. Daarin worden alle schapen gedreven en vervolgens per boer gesplitst. Het is uitgegroeid tot en soort volksfeest dat belangrijker is voor hen dan bijvoorbeeld Kerstmis. Verder hebben we een museum bezocht over de vulkaanuitbarstingen op IJsland. Vooral de films maakten veel indruk. De laatste grote vulkaanuitbarsting uit 2010 was spectaculair in beeld gebracht. Zou dat best zelf willen filmen of is dat de goden verzoeken. Strokkur had vanavond niet zoveel zin, maar heb toch de bolling vlak oor de uitbarsting mooi vast kunnen leggen. Hij gaf vooral lage spuiters en er zat heel veel tijd tussen. Ik vermoed dat dat kwam omdat het water erg hoog stond door de stortbuien van vanmiddag. De Gullfoss trakteerde ons op een regenboog. Bij uitzichten en bezienswaardigheden staan vaak informatieborden over mensen of gebeurtenissen van vroeger. Erg leuk om te lezen. Het geeft een goede indruk van de ontwikkeling van IJsland, maar ook over hun denkwijze.